donderdag 21 juli 2016

Grip krijgen op (zorg)vastgoed..



Grip krijgen op (zorg)vastgoed..


De zorgsector bevindt zich al enige jaren in transitie. De overheid heeft volop ingezet op extramuralisering van de zorg. Extramurale zorg betekent niets meer dan dat de cliënt vanuit een zorgsituatie eerder naar huis gaat of langer thuis blijft wonen en dat er vanuit de thuissituatie zorg wordt geboden. In de media wordt deze trend vaak belichaamd door ouderen die langer thuis moeten blijven wonen en meer aangewezen zijn op extramurale zorg en mantelzorg. In de praktijk zijn er echter veel meer doelgroepen die door de gewijzigde wetgeving geen aanspraak meer kunnen maken op intramurale zorg waarbij je als cliënt ook verblijft in een zorginstelling. Dit heeft grote gevolgen voor de vraag naar intramurale zorgplekken. Deze is de afgelopen jaren aanzienlijk afgenomen waardoor de bezettingsgraad van veel zorglocaties flink is afgenomen en er sprake is van veel (gedeeltelijke) leegstand.


Afbeeldingsresultaat voor leeg pand
Daar bovenop komt dat zorginstellingen geen vanzelfsprekende vergoeding meer krijgen voor de kapitaal- en instandhoudingslasten van hun vastgoed zoals dat tot voor enkele jaren terug wel het geval was. De vergoeding voor het vastgoed zit nu verdisconteerd in de vergoeding die de zorginstelling per cliënt ontvangt. Een afnemende bezettingsgraad betekent dus ook afnemende inkomsten. Dit heeft gigantische gevolgen voor de financiële situatie van de zorginstellingen en zorgt ervoor dat men op een andere manier tegen de zorg die zij verlenen en het vastgoed dat zij in eigendom hebben of huren aan gaan kijken. Nieuwbouwontwikkelingen worden geannuleerd, locaties gaan dicht en worden verkocht of verhuurd aan derden, vastgoed wordt getransformeerd naar een andere functie. Er zijn zelfs zorgpartijen die er over nadenken om hun vastgoed te gaan verhuren als ‘reguliere’ woonruimte.


Op dit moment zijn wij voor een middelgrote zorgstichting hard aan het werk om al haar vastgoed dat in eigendom is te waarderen op marktwaarde. Doel van de waardering is om inzicht te krijgen in de marktwaarde van het vastgoed zodat deze kennis gebruikt kan worden om op beleidsniveau weloverwogen besluiten te kunnen nemen. Collega’s binnen Van Ameyde Waarderingen zijn tevens bezig om de inventaris en opstallen ten behoeve van verzekeringsdoeleinden voor deze opdrachtgever te (her)waarderen.



Groot voordeel voor deze opdrachtgever is dat zij per locatie nu heel veel belangrijke gegevens op een presenteerblaadje krijgen aangereikt. Denk hierbij aan de eigendomssituatie (welke percelen behoren nu eigenlijk tot het eigendom), erfpacht (hoe hoog is de canon en wanneer loopt het tijdvak met betrekking tot de canon af),  de huursituatie (aan wie wordt het object verhuurd en tegen welke voorwaarden), wat is de publiekrechtelijke bestemming en wat zijn de gebruiksoppervlaktes van de gebouwen?


Allemaal vragen waarvan het op voorhand logisch lijkt dat een vastgoedeigenaar de antwoorden met één druk op de knop kan produceren. Niet is echter minder waar. De praktijk leert dat het voor grote organisaties, dus zeker niet alleen voor zorgorganisaties, een hele opgave is om deze vragen te beantwoorden. Inzicht in de vastgoed portefeuille ontbreekt vaak. Voor veel beleidsmatige vraagstukken is inzicht in het vastgoed echter essentieel. Ook voor de dagelijkse werkzaamheden is het belangrijk dat deze informatie beschikbaar is. Het komt regelmatig voor dat zowel intern als extern om bepaalde informatie gevraagd wordt. Het scheelt veel tijd en dus geld wanneer dit direct beschikbaar is in plaats van dat diverse medewerkers in de archieven moeten duiken om de benodigde informatie te verzamelen.


Van Ameyde Waarderingen biedt opdrachtgevers de mogelijkheid om via een vastgoedinformatie systeem hun assets (o.a. grond, gebouwen, inventaris, contracten) beter te gaan beheren. Informatie is per locatie of van een samenhang van locaties direct beschikbaar en bovendien up to date. Inzicht en kennis in het vastgoed en overige assets biedt veel voordeel op het gebied van beleidsmatige beslissingen, beslissingen ten aanzien van vastgoed(management) maar ook ten aanzien van periodieke terugkerende werkzaamheden zoals verzekeringstaxaties of bedrijfseconomische taxaties.