De zorgsector bevindt
zich al enige jaren in transitie. De overheid heeft volop ingezet op
extramuralisering van de zorg. Extramurale zorg betekent niets meer dan dat de cliënt
vanuit een zorgsituatie eerder naar huis gaat of langer thuis blijft wonen en
dat er vanuit de thuissituatie zorg wordt geboden. In de media wordt deze trend
vaak belichaamd door ouderen die langer thuis moeten blijven wonen en meer
aangewezen zijn op extramurale zorg en mantelzorg. In de praktijk zijn er echter
veel meer doelgroepen die door de gewijzigde wetgeving geen aanspraak meer
kunnen maken op intramurale zorg waarbij je als cliënt ook verblijft in een zorginstelling.
Dit heeft grote gevolgen voor de vraag naar intramurale zorgplekken. Deze is de
afgelopen jaren aanzienlijk afgenomen waardoor de bezettingsgraad van veel
zorglocaties flink is afgenomen en er sprake is van veel (gedeeltelijke)
leegstand.
Daar bovenop komt
dat zorginstellingen geen vanzelfsprekende vergoeding meer krijgen voor de
kapitaal- en instandhoudingslasten van hun vastgoed zoals dat tot voor enkele
jaren terug wel het geval was. De vergoeding voor het vastgoed zit nu
verdisconteerd in de vergoeding die de zorginstelling per cliënt ontvangt. Een
afnemende bezettingsgraad betekent dus ook afnemende inkomsten. Dit heeft
gigantische gevolgen voor de financiële situatie van de zorginstellingen en
zorgt ervoor dat men op een andere manier tegen de zorg die zij verlenen en het
vastgoed dat zij in eigendom hebben of huren aan gaan kijken.
Nieuwbouwontwikkelingen worden geannuleerd, locaties gaan dicht en worden
verkocht of verhuurd aan derden, vastgoed wordt getransformeerd naar een andere
functie. Er zijn zelfs zorgpartijen die er over nadenken om hun vastgoed te
gaan verhuren als ‘reguliere’ woonruimte.
Op dit moment
zijn wij voor een middelgrote zorgstichting hard aan het werk om al haar
vastgoed dat in eigendom is te waarderen op marktwaarde. Doel van de waardering
is om inzicht te krijgen in de marktwaarde van het vastgoed zodat deze kennis
gebruikt kan worden om op beleidsniveau weloverwogen besluiten te kunnen nemen.
Collega’s binnen Van Ameyde Waarderingen zijn tevens bezig om de inventaris en
opstallen ten behoeve van verzekeringsdoeleinden voor deze opdrachtgever te
(her)waarderen.
Groot voordeel
voor deze opdrachtgever is dat zij per locatie nu heel veel belangrijke
gegevens op een presenteerblaadje krijgen aangereikt. Denk hierbij aan de eigendomssituatie
(welke percelen behoren nu eigenlijk tot het eigendom), erfpacht (hoe hoog is
de canon en wanneer loopt het tijdvak met betrekking tot de canon af), de huursituatie (aan wie wordt het object
verhuurd en tegen welke voorwaarden), wat is de publiekrechtelijke bestemming
en wat zijn de gebruiksoppervlaktes van de gebouwen?
Allemaal vragen
waarvan het op voorhand logisch lijkt dat een vastgoedeigenaar de antwoorden
met één druk op de knop kan produceren. Niet is echter minder waar. De praktijk
leert dat het voor grote organisaties, dus zeker niet alleen voor zorgorganisaties,
een hele opgave is om deze vragen te beantwoorden. Inzicht in de vastgoed
portefeuille ontbreekt vaak. Voor veel beleidsmatige vraagstukken is inzicht in
het vastgoed echter essentieel. Ook voor de dagelijkse werkzaamheden is het
belangrijk dat deze informatie beschikbaar is. Het komt regelmatig voor dat
zowel intern als extern om bepaalde informatie gevraagd wordt. Het scheelt veel
tijd en dus geld wanneer dit direct beschikbaar is in plaats van dat diverse
medewerkers in de archieven moeten duiken om de benodigde informatie te
verzamelen.
Van Ameyde Waarderingen
biedt opdrachtgevers de mogelijkheid om via een vastgoedinformatie systeem hun
assets (o.a. grond, gebouwen, inventaris, contracten) beter te gaan beheren.
Informatie is per locatie of van een samenhang van locaties direct beschikbaar
en bovendien up to date. Inzicht en kennis in het vastgoed en overige assets
biedt veel voordeel op het gebied van beleidsmatige beslissingen, beslissingen
ten aanzien van vastgoed(management) maar ook ten aanzien van periodieke
terugkerende werkzaamheden zoals verzekeringstaxaties of bedrijfseconomische
taxaties.